Śliwa ‘Królowa Wiktoria’ Prunus domestica ‘Królowa Wiktoria’

Charakterystyka

Odmiana angielska rozpowszechniona w wielu krajach. Uprawiana w Anglii, Szwecji, Danii. W Polsce najczęściej spotykana jest w starych sadach lub działkach.

Wygląd

Drzewo rośnie średnio silnie. W okres owocowania wchodzi wcześnie. Owocuje bardzo obficie i regularnie. Wysokość drzewa różni się w zależności od wczesnego cięcia i formowania korony niskiej lub wysokiej. Najczęściej osiąga wymiary 3-5m. Podkładka Ałycza, na której szczepione są śliwy, to najlepsza typowa podkładka wykorzystywana w ich produkcji.

Kwiaty i liście

Królowa Wiktoria kwitnie średnio wcześnie białymi kwiatami, przyciąga pożyteczne owady zapylające. Liście są średnie, jajowate, zielone. Czas kwitnienia tej odmiany występuje na przełomie kwietnia i maja

Owoce

Królowa Wiktoria wydaje duże, różowo-czerwone z niebieskim nalotem owoce o wadze 40 g, owalne lub jajowate. Miąższ jest jasnożółty, średnio ścisły, soczysty, słodki i dobrze oddzielający się od pestki. Owoce zawierają wiele witamin i składników mineralnych, w tym: witaminę K, B, A, E, cynk, magnez, żelazo, wapń, potas. Jako owoce bogate w liczne antyoksydanty, śliwki doskonale wspomagają walkę organizmu z wolnymi rodnikami, dzięki temu wspomagają profilaktykę chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak miażdżyca. Zawartości błonnika w owocach śliwek a zwłaszcza pektyn bardzo korzystnie wpływa na funkcjonowanie jelit.

Wymagania

Śliwa Królowa Wiktoria będzie dobrze rosła na takich samych glebach jak jabłonie czy wiśnie. Śliwy wymagają gleb żyznych, ciepłych i przewiewnych. System korzeniowy śliw nieźle znosi wysoki poziom wód gruntowych, nie powinien on jednak sięgać wyżej niż 1 m. Piaszczyste podłoża uboższe w próchnicę, ale o gliniastym podłożu zalegającym na 40-60 cm również nadają się na sadzenie śliw. Stanowiska suche w okresie owocowania zdecydowanie pogarszają jakość i wielkość owoców. W drugim roku po posadzeniu glebę wzbogacamy w składniki mineralne (azot, potas, fosfor, magnez).

Uprawa i pielęgnacja

Korony drzew śliwkowych formujemy przez 3-4 lat po posadzeniu. Formowanie zaczynamy już w pierwszym roku. Posadzone jesienią przycinamy wiosną. Na konary szkieletowe przeznacza się 3-4 pędy wyrastające z przewodnika pod kątem prostym lub rozwartym. Skraca się je o 2-3 długości. Przewodnik przycina się w odległości 50 cm od najwyższego pędu bocznego. Jeśli jednoroczny okulant nie ma żadnych rozgałęzień, to przycina się go na wysokości 90 cm. Rany po cięciu zabezpieczamy maściami ogrodniczymi. Miejsce przygotowane do sadzenia powinno być odchwaszczone, stanowisko wybieramy południowo-zachodnie lub zachodnie.

Zbiory i przechowywanie

Dojrzałość zbiorcza – początek września.

Zapylanie

Samopylna

Zastosowanie

Można spożywać je świeże, do deserów, na kompoty.

Odporność

Średnio odporna na mróz.

Cechy sadzonki

Podkładka: Ałycza.

Wysokość sadzonki: 120 – 160 cm.