Śliwa ‘Renkloda Ulena’ Prunus domestica ‘Renkloda Ulena’

Charakterystyka

Odmiana francuska wyselekcjonowana z siewek przez szkółkarza Mossota w Oullins koło Lyonu. W Polsce uprawiana już od wielu lat. Można ją spotkać w wielu starych sadach lub działkach. W okres owocowania wchodzi w 4-5 roku po posadzeniu, owocuje przemiennie. Jest odmianą samopylną i stanowi dobry zapylacz do innych odmian.

Wygląd

Drzewo początkowo rośnie silnie i gałęzie ma wzniesione. Po wejściu w okres owocowania rośnie słabiej, tworzy koronę kulistą z nieco zwisłymi gałęziami. Wysokość drzewa różni się w zależności od wczesnego cięcia i formowania korony niskiej lub wysokiej. Najczęściej osiąga wymiary 3-4m. Podkładka Ałycza, na której szczepione są śliwy, to najlepsza typowa podkładka wykorzystywana w ich produkcji.

Kwiaty i liście

Renkloda Ulena zakwita białymi pachnącymi kwiatami, w tym okresie przyciąga wzrok na każdej działce. Ze względu na bujne kwitnienie Renkloda Ulena przyciąga pożyteczne owady zapylające. Liście są średnie, jajowate, o długości od 4 cm do 8 cm z ząbkowatą krawędzią. Czas kwitnienia tej odmiany występuje na przełomie kwietnia i maja. Pąki kwiatowe są odporne na mróz.

Owoce

Uważane są za najlepsze owoce deserowe. Są duże około 35 g kuliste lub nieco owalne. Skórka żółto-zielona całkowicie dojrzała – żółta, dość gruba, pokryta białym nalotem, i białymi cętkami na niektórych owocach lekko ordzawiona. Owoce zawierają wiele witamin i składników mineralnych, w tym: witaminę K, B, A, E, cynk, magnez, żelazo, wapń, potas. Jako owoce bogate w liczne antyoksydanty, śliwki doskonale wspomagają walkę organizmu z wolnymi rodnikami, dzięki temu wspomagają profilaktykę chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak miażdżyca. Zawartości błonnika w owocach śliwek, a zwłaszcza pektyn bardzo korzystnie wpływa na funkcjonowanie jelit.

Wymagania

Śliwa Renkloda Ulena będzie dobrze rosła na takich samych glebach jak jabłonie czy wiśnie. Śliwy wymagają gleb żyznych, ciepłych i przewiewnych. System korzeniowy śliw nieźle znosi wysoki poziom wód gruntowych, nie powinien on jednak sięgać wyżej niż 1 m. Piaszczyste podłoża uboższe w próchnicę, ale o gliniastym podłożu zalegającym na 40-60 cm również nadają się na sadzenie śliw. Stanowiska suche w okresie owocowania zdecydowanie pogarszają jakość i wielkość owoców. W drugim roku po posadzeniu glebę wzbogacamy w składniki mineralne (azot, potas, fosfor, magnez).

Uprawa i pielęgnacja

Korony drzew śliwkowych formujemy przez 3-4 lat po posadzeniu. Formowanie zaczynamy już w pierwszym roku. Posadzone jesienią przycinamy wiosną. Na konary szkieletowe przeznacza się 3-4 pędy wyrastające z przewodnika pod kątem prostym lub rozwartym. Skraca się je o 2-3 długości. Przewodnik przycina się w odległości 50 cm od najwyższego pędu bocznego. Jeśli jednoroczny okulant nie ma żadnych rozgałęzień, to przycina się go na wysokości 90 cm. Rany po cięciu zabezpieczamy maściami ogrodniczymi. Miejsce przygotowane do sadzenia powinno być odchwaszczone, stanowisko wybieramy południowozachodnie lub zachodnie.

Zbiory i przechowywanie

Dojrzałość zbiorcza – początek sierpnia.

Zapylanie

Samopłodna.

Zastosowanie

Można spożywać je świeże, do deserów, kompoty, dżemy.

Odporność

Wytrzymała na mróz.

Cechy sadzonki

Podkładka: Ałycza.

Wysokość sadzonki: 110 – 160 cm.