Wiśnia ‘Nefris’ Prunus cerasus ‘Nefris’

Charakterystyka

Odmiana Nefris jest naszą polską odmianą. Została uzyskana z odmiany Łutówki. Jest bardzo dobrym zapylaczem do większości innych odmian wiśni, a sama nie wymaga zapylacza, jest samopłodna. Polecana do nasadzeń produkcyjnych jak i amatorskich. Aleje w sadach w okresie kwitnienia są wyjątkowo pięknym widokiem drzew usłanych kwiatami. Jest odmianą o średniowczesnym okresie dojrzewania owoców.

Wygląd

Drzewo o słabym wzroście. Koronę tworzy kulistą, zagęszczoną. Wysokość drzewa różni się w zależności od wczesnego cięcia i formowania korony niskiej lub wysokiej. Najczęściej osiąga wymiary 3-4,5m. Podkładka Antypka na której jest szczepiona, jest to najlepsza typowa podkładka wykorzystywana w produkcji wiśni.

Kwiaty i liście

Czas kwitnienia tej odmiany występuje na przełomie kwietnia i maja. Posiada małe białe, pachnące kwiaty. Chętnie odwiedzają je pszczoły. Liście są zielone, przebarwiające się jesienią na pomarańczowo-żółty kolor.

Owoce

Ciemnoczerwone owoce są duże (5-6g). Miąższ jest czerwony, kwaskowatosłodki, smaczny. Owoce wiśni zawierają witaminy: A, K, C, E oraz witaminy z grupy B. Zawierają również związki mineralne, takie jak: potas, magnez, wapń, miedź, żelazo, jod. Wiśnie są polecane osobom, które chorują na dnę moczanową.

Wymagania

Wiśnia Nefris jest odmianą wytrzymałą na mróz lecz posiada słabszą odporność na choroby grzybowe. Polecana do nasadzeń produkcyjnych jak i amatorskich. Gleba powinna być przepuszczalna, bogata w składniki pokarmowe, dostatecznie wilgotna. Piaszczyste podłoża należy wzbogacić żyzną glebą. Wybierając stanowisko, sadzimy w miejscu dobrze nasłonecznionym lub półcienistym, przez to zyskujemy dobry wzrost i obfite plon. Stanowiska suche w okresie owocowania zdecydowanie pogarszają jakość i wielkość owoców. W drugim roku po posadzeniu glebę wzbogacamy w składniki mineralne (azot, potas, fosfor, magnez)

Uprawa i pielęgnacja

Drzewko wiśni sadzimy ze szkółki wiosną lub jesienią lub w pojemnikach całorocznie. Sadzone wiosną wymagają częstszego podlewania przez całe lato. Miejsce przygotowane do sadzenia powinno być odchwaszczone. Po posadzeniu wiosną przewodnik przycinamy na wysokości 90cm. Na pniu wybieramy 4- 5 najgrubszych pędów ułożonych na wszystkie strony, które skracamy na 20-30cm od pnia, resztę wycinamy całkowicie. Zabieg ten jest najważniejszy w celu ukształtowania ładnej zagęszczonej korony. W trzech kolejnych latach formujemy i zagęszczamy koronę drzewka. W późniejszych latach prześwietlamy koronę i odmładzamy, zabieg ten ma na celu poprawienie jakości owoców. Opryski wykonujemy środkami grzybobójczymi lub owadobójczymi w razie konieczności.

Zbiory i przechowywanie

Dojrzałość zbiorcza – połowa lipca.

Zapylanie

Zapylacze: Samopylna

Zastosowanie

Owoce nadają się na soki, dżemy, galaretki, konfitury, do pieczenia, na nalewki, wina, mrożenia jak również do bezpośredniego spożycia.

Odporność

Słaba odporność na choroby grzybowe, wytrzymała na mróz.

Cechy sadzonki

Podkładka: Antypka

Wysokość sadzonki: 120 – 150 cm