Śliwy japońskie
Rośliny
Pochodzenie i historia drzewka śliwy japońskiej
Śliwa japońska (prunus salicina) to odmiana mało u nas znana, ale powoli zyskująca coraz większą popularność w Polsce. Ceniony jest jej egzotyczny pokrój oraz bogata paleta barw owoców. Pochodzi ona z Chin, ale to Japończycy nadali tej odmianie znaczenie gospodarcze, stamtąd też została sprowadzona do USA skąd wzieła się jej nazwa. Twórcą wielu odmian śliw japońskich był kalifornijski sadownik Luther Burbank./p>
Charakterystyka i odmiany śliwy japońskiej
Śliwy japońskie to drzewa owocowe, rosnące umiarkowanie silnie i dorastające do około 5 metrów wysokości, przeważnie tworząc kulistą koronę. Od innych odmiany śliwy domowej często odróżniają je węższe, dłuższe i błyszczące liście oraz gładkie pędy. Kwitnienie przypada na przełomie kwietnia i maja, drzewo pokrywa się wtedy białymi kwiatami. Jej owoce są owalne lub jajowate, średniej wielkości ważące około 30g. Owoce śliwy japońskiej charakteryzują się, a dokładniej skórka owoców jest błyszcząca, bardzo elastyczną i cienka, ma szeroką gamę barw w zależności od gatunku, od żółto białej przez pomarańczową, bordowo-granatową do prawie czarnej. Przykładowo w Polsce najbardziej popularna jest śliwa japońska ‘Kometa’ która ma miąższ żółty, to odmiana wyhodowana w Ukrainie. Plonuje obficie i regularnie, jej wymagania glebowe nie są duże, preferuje gleby piaszczysto-gliniaste, żyzne i przepuszczalne o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie.
Jest wiele odmian śliwy japońskiej, różniących się od siebie owocami i wymaganiami, oto kilka z ciekawszych:
Jakie wymagania ma śliwa
Śliwy japońskie dość dobrze znoszą mróz, ale są wymagające, jeśli chodzi o dostępność wody. Nawodnienie drzewa szczególnie dobrze jest kontrolować wiosną, susza może ograniczyć plon. Do uprawy najlepsza jest gleba o pH 6-7, głęboką, żyzna i wilgotna. Drzewa najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych i osłoniętych od wiatru.
Uprawa i pielęgnacja
Drzewa śliwy japońskiej wymagają regularnego przycinania, odmiany wczesne przycinamy zaraz po owocowaniu, a odmiany późne zimą lub wczesną wiosną. Regularne podlewanie jest ważne, zwłaszcza podczas upalnych i suchych okresów. Drzewa śliwy japońskiej wymagają także nawożenia wiosną i latem, aby zapewnić wystarczającą ilość składników odżywczych.
Właściwości i zastosowanie
Owoce śliwy japońskiej są bogate w witaminy A, C i K, a także w składniki mineralne, takie jak potas, magnez i żelazo. Zawierają również błonnik, który wpływa pozytywnie na trawienie i zapobiega zaparciom. Owoce odmiany śliwy japońskiej tej są również bogate w przeciwutleniacze, które pomagają w ochronie organizmu przed chorobami i starzeniem się.
Owoce śliwy japońskiej mogą być spożywane na surowo, suszone, konserwowane w postaci dżemów lub przetworów. Śliwy japońskie są również popularne jako dodatek do wypieków, deserów i sałatek owocowych.
Sadzonki śliwy - gdzie i jak sadzić?
Drzewko śliwy sadzimy jesienią lub wiosną w miejscu osłoniętym od wiatru, najlepiej na lekkiej i ciepłej glebie. Termin wiosenny jest pod tym względem bezpieczniejszy. Dobrze jest też odpowiednio rozplanować rozstawę drzewek, która powinna wynosić około 4-5 m dla odmian silnie rosnących i 3-4 m dla odmian słabo rosnących.
Zbiór i przechowywanie owoców
Drzewa śliwy japońskiej zaczynają owocować po około 3-4 latach od posadzenia. Owoce dojrzewają zazwyczaj od końca lata do początku jesieni. Gotowość do zbioru oznacza się tym, że owoce nabierają intensywnego koloru, stają się miękkie i lekko oddzielają się od gałęzi.
Owoce śliwy japońskiej to jadalne owoce i należy spożyć je jak najszybciej po zebraniu, ponieważ nie są one zbyt trwałe i szybko się psują. W temperaturze pokojowej owoce śliwy japońskiej mogą być przechowywane tylko przez kilka dni. W chłodni mogą przetrwać nieco dłużej, ale wciąż nie dłużej niż kilka tygodni. Owoce śliwy japońskiej są też delikatne i źle znoszą transport.
Zapylanie śliw
Nie wszystkie odmiany śliwy japońskiej są samopylne. Większość odmian wymaga zapylacza, aby zapewnić owocowanie. Najlepiej sadzić różne odmiany śliw japońskich obok siebie, aby zapewnić skuteczne zapylenie i obfite plony.